70 jaar geleden, op 8 november 1939, probeerde de communist Johann Georg Elser de Fuhrer en rijkskanselier Adolf Hitler te vermoorden. Zijn doel was om de Tweede Wereldoorlog te voorkomen en een einde te maken aan het nationaal-socialistische terreurregime. Nazi´s kwamen elk jaar bij elkaar in de Burgerbraukeller´, een grote bierkelder in Munchen, om de fascistische staatsgreep van 1923 te herdenken en om hunjaren van strijd´ te glorificeren. Elser bereidde zijn aanslag op de zaal, met een capaciteit van 2000 personen, een jaar lang voor. Hij glipte de zaal in en in meer dan 30 nachten bewerkte hij een dragende pilaar om er een tijdbom in te plaatsen. Het was puur toeval dat Hitler en vele andere nazi´s de volgepakte zaal verlieten, slechts minuten voordat de bom afging. De bom ging af en het dak achter het altaar stortte in. Elser werd op dezelfde dag gearresteerd en werd op 9 april 1945 in het concentratiekamp Dachau vermoord.

In de geschiedenis van het verzet tegen de nazi´s zijn er verscheidene moordaanslagen op Hitler gepleegd, zij het met verschillende motieven. De meest bekende is die van Claus Schenk Graf von Stauffenberg op 20 juli 1944. Terwijl het idee van Elser was om de wereldoorlog te stoppen en als doel had om een antifascistisch perspectief te creeren, diegenen van de groep anti-democratische officieren rond Stauffenberg wilden enkel de op handen zijnde Duitse capitulatie voorkomen en het nazi-regime vervangen door een militaire dictatuur. Het is veelzeggend dat de officiele Duitse herinneringsgeschiedenis de mislukte coupe van Stauffenberg herdenken en niet de uit de samenleving ontstane verzetsdaad van Elser. De 20e juli in 1944 wordt gebruikt als een link om verband te leggen tussen de Pruisische militaire traditie, de politieke soldaat van het reguliere leger de Wehrmacht en de geloftes van het huidige Duitse leger, de Bundeswehr in het Bendlerblok. Wij, aan de andere kant, herdenken het antifascistische verzet van de Weimar-republiek en Georg Elser als lid van de Antifascistische Actie.

De Antifascistische Actie van de Weimar-republiek werd opgericht door de communistische partij om een eenheidsfront te vormen tegen het nazi-fascisme. Als een anarchistische autonome groep zien we de Antifascistische Actie van de Weimar-republiek als belangrijke inspiratiebron. We rekenen hier ook de Rode Hulp toe, die in dezelfde tijd werd opgericht. Beide bewegingen komen uit verschillende politieke stromingen en brengen solidariteit in de praktijk. Rode Hulp verzorgd concrete juridische hulp door middel van haar landelijke structuur. AFA is een gedecentraliseerd netwerk van radicale linkse groepen met directe actie als doel. We creeren een klimaat voor revolutionaire politiek door ons te verdedigen tegen repressie en te beschermen tegen nazi´s. Het kan zijn dat er vele wegen naar een revolutie leiden, maar de autonome antifa-beweging is verenigd in haar strijd tegen natie-staten en kapitalisme. In deze tijden van repressie, strijden we tegen de reactie door middel van subversiviteit, voor de revolutie. Maar we beseffen dat kapitalisme niet het einde van het verhaal is.

Onze tijd zal komen.

Autonome Antifa Freiburg